กฎการอยู่ร่วมกัน

ถุงเกือบลืมเล่าค่ะ หลังจากที่แมวเรียบร้อย น่ารัก อ่อนหวาน ง่ายๆ สบายๆ อะไรก็ได้อย่างถุงย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ถุงก็พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะปรับตัวให้เข้ากับป้อและแม่ให้ได้ ถุงกลัวมากๆ ว่า ถ้าถุงทำตัวไม่น่ารัก ดื้อ ซน ไม่เชื่อฟัง แล้วพวกเขาจะไล่ถุงกลับไปเป็นแมวจรอย่างเดิม อะไรที่ป้อแม่ห้ามทำ ถุงจะไม่ทำเด็ดขาดค่ะ !!

โอ๊ะ แย่แล้ว อาการแพ้อากาศของแม่กำเริบ คัดจมูก น้ำมูกไหล ไม่สบายตลอดเวลา ถุงแอบได้ยินแม่คุยกับป้อว่า แม่น่าจะแพ้ขนแมว เฮ้ย ไม่จริงนา มันไม่เกี่ยวกับแมวหรอก ใช่ๆ ป้อพูดถูก แม่อาจจะแพ้อย่างอื่น หรือไม่ก็อ่อนแอเองก็ได้เนอะ แต่ถ้าแม่แพ้ขนแมวจริงๆ ละก้อ ถุงก็ต้องหาทางออกให้กับเรื่องนี้ซินะ คิดๆๆ คิดซิ แมวสวยและฉลาดอย่างถุงต้องคิดออกอยู่แล้ว

เย้เฮ ถุงคิดออกแล้ว ถ้าปัญหามันอยู่ที่แม่แพ้ขนแมว เราก็ต้องแก้ปัญหาให้ถูกจุด ดังคำกล่าวที่ว่า คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง เพราะฉะนั้นแม่ก็เก็บกระเป๋าแล้วย้ายออกจากบ้านไปเลยค่ะ

อะไรกันเนี่ย แม่ไม่ยอมย้ายออก ถุงไม่เข้าใจแม่เลยจริงๆ แต่ในเมื่อแม่ไม่ยอมรับวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุด งั้นถุงกับแม่คงต้องจับเข่าคุยกันเพื่อหาวิธีที่จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขซินะคะ ถ้าแม่ยังอยากจะอยู่บ้านนี้ต่อ งั้นถุงขอเวลาแป๊บนึงในการร่าง “กฎการอยู่ร่วมกันอย่างง่ายๆ”

โอเค เรียบร้อยแล้ว งั้นแม่ฟังกฎเลยนะคะ

กฎของการอยู่ร่วมกัน

ห๊ะ อะไรกัน ยังไม่ถึงครึ่งทางเลย แม่ก็งอแงแล้ว แค่นี้ทำไม่ได้เหรอคะ !!

เฮ้อออ แม่ช่างไม่มีความอดทนเลยค่ะ เดี๋ยวพอถึงกฎข้อที่ 50 มันจะบอกวิธีที่แม่อยู่กับถุงโดยที่ไม่แพ้ขนแมวแล้วค่ะ แม่หยุดและรอฟังซิค่ะ