กลับสู่กิจวัตรเดิม

ถุงกลับมาอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ แบบ 24/7 แล้วค่ะ ถึงเวลาทำกิจวัตรประจำวันเหมือนเดิมแล้ว ถึงจะดูน่าเบื่อ แต่เชื่อถุงเถอะ ถุงมีความสุขที่สุดเลยค่ะ

ทุกเช้าของวันทำงาน ป้อกับแม่จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6 โมง แต่ถุงไม่เชื่อนาฬิกาปลุกหรอกค่ะ ถุงก็เลยตัดสินใจไปปลุกป้อกับแม่ก่อนทุกวันเลยค่ะ ตื่นปุ๊บ ถุงจะเดินนำทางแม่ที่ยังงัวเงียอยู่ไปที่ห้องน้ำ เพื่อให้แม่เกาคอให้กับถุงค่ะ อย่าใจผิดว่า ถุงเป็นแมวสกปรกเลยคันตลอดเวลา ต้องหาคนมาคอยเกาให้นะ แต่ถุงแค่ช่วยให้แม่หายง่วงและได้ใช้เวลาแห่งความรักความผูกพันเป็นการส่วนตัวกับถุงบ้างค่ะ

หลังจากที่ถุงให้แม่เกาจนพอใจแล้ว ก็จะอนุญาตให้แม่ไปอาบน้ำได้ แล้วถุงก็ไปนั่งรอที่ประตูบ้าน เพื่อรอให้ป้ออาบน้ำเสร็จแล้วพาถุงไปเดินเล่น ซึ่งถุงจะเดินสูดอากาศใกล้ๆ บ้านนี่แหล่ะค่ะ ไม่ได้เดินไปไหนไกล พอแม่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมไปทำงาน ป้อก็จะเก็บถุงเข้าบ้าน ทุกวันก่อนออกจากบ้าน นังแม่ก็โบกมือบ๊ายบายและพูดว่า “แม่ไปข้างนอกแป๊บนึงนะ แล้วจะรีบกลับมาค่ะ ถุงรอแม่นะ” แม่พูดทุกครั้งจริงๆ ค่ะ แม่ไม่เบื่อบ้างรึไงนะ

ระหว่างวัน ถุงก็ไม่ได้ทำอะไรพิเศษค่ะ ถ้าไม่นอนเล่น ก็เดินขึ้น เดินลง กินอาหาร กินน้ำ เข้าห้องน้ำ นอนเล่น มีแวะแกร่กๆ ตรงที่ลับเล็บแมวที่ป้อแม่ซื้อมาให้ค่ะ อ๊ะ ถุงมีที่นอนติดกระจกสำหรับชมวิวตอนกลางวันด้วยนะคะ

นั่งนอนรอจนเบื่อ กว่าจะถึงเวลาพระอาทิตย์ ป้อแม่ก็ยังไม่กลับมาซักที ปกติพวกเขากลับมาถึงบ้านประมาณสองทุ่มค่ะ ป้อจอดรถปุ๊บก็ลงมาเปิดประตูรั้ว ทุกวันนี้ถุงยังสงสัยว่า ทำไมป้อขับรถมาเหนื่อยๆ ต้องเป็นคนเปิดประตูรั้วด้วยนะ แต่นังแม่ที่นั่งข้างเฉยๆ ไม่ลงไปเปิดนะ ถุงละงงกับพวกมนุดจริงๆ เลย

แต่ช่างมันเนอะ ประตูบ้านเปิดแล้ว ก็ถึงเวลาที่ถุงจะได้ไปเดินเล่นค่ะ ส่วนแม่ก็เอาข้าวของไปเก็บ ทำโน่นนี่นิดหน่อย ก็ออกมาสลับเวรกับป้อในการดูแลถุงต่อค่ะ ข้อดีของการที่นังแม่เป็นคนดูแลถุง ชีจะรอจนกว่าถุงพอใจในการเดินเล่น ซึ่งคำว่า “พอใจ” ไม่มีในพจนานุกรมของถุงอยู่แล้วค่ะ ทุกวันนังแม่ก็เลยจะโดนป้อดุว่า มันดึกแล้ว ให้อุ้มถุงเข้าบ้านได้แล้ว เอิ๊กๆ

หลังจากเข้าบ้านแล้ว นังแม่ก็จะเกาคอให้ถุงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลานอนนั่นแหล่ะค่ะ คนบ้านนี้เข้านอนประมาณสี่ทุ่ม ถุงก็ทำเป็นนอนด้วยกันกับนังแม่ แหงซิ เพราะกลางคืนถุงเดินเข้าออกคืนละหลายๆ รอบ (ป้อแม่เปิดแอร์ตอนนอนก็จริง แต่จะประตูไว้ให้ถุงเดินเข้าออกได้ตลอดเวลาค่ะ) ทุกครั้งที่ถุงเดินกลับมานอน นังแม่ก็จะสะดุ้งตื่นแล้วก็เกาคอต่อให้ถุงทุกครั้งเลยค่ะ

โอ๊ะโอ ไม่ต้องกังวลนะคะว่า ถุงจะต้องกระโดดสูงๆ เพื่อขึ้นเตียงค่ะ ป้อแม่ก็ไม่อยากให้ถุงกระโดดบ่อยๆ เหมือนกันเลยซื้อฟูกมาปูนอนบนพื้นแทนค่ะ

นี่คือ ชีวิตที่เรียบง่าย แต่แสนจะเพอร์เฟคของถุงเองค่ะ