ชามใบแรกของถุงถุง

มาแล้วจ้า ถุงมาตามนัดค่ะ

ถุงยืนยันอีกครั้งว่า ถุงไม่ใช่แมวที่เห็นแก่กินหรอกนะคะ แต่ถุงเป็นแมวที่รักษาคำพูดค่ะ นัดก็ต้องเป็นนัด เพราะฉะนั้น เมื่อถึงเวลา ถุงก็รีบไปบ้านมนุดเสียงเพี้ยนเลยค่ะ

อะไรกัน นี่มันสองทุ่มแล้ว มนุดยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ หลอกลวงแมวป่ะเนี่ย เห็นชั้นเป็นแมวซื่อๆ ใสๆ เลยจะพูดอะไร ให้ความหวังยังไงก็ได้ใช่มั้ย โอ้ยยย ชั้นโมโหมากๆ พวกมนุษย์ไม่มีสัจจะไม่รักษาสัญญา อย่าหวังว่า ชั้นจะเชื่อใจอะไรพวกเธออีก

แล้ววันนี้ มันวันอะไรเนี่ย เดินไปบ้านไหน ก็ไม่มีใครอยู่ คนใจดีเขาหายไปไหนกันหมด ถุงเดินวนในหมู่บ้านนี้มา 4 ชั่วโมงแล้วนะ ถุงไม่ไหวแล้ว ถุงหิวมากๆ ถุงจะทำยังไงดี เฮ้อ งั้นถุงคงต้องขอถอนคำพูด เดินวนไปกลับที่บ้านหลังนั้นอีกรอบก็ได้ค่ะ

“แหง่ว แงว แง่ว แหงว แหง่ว” โอ๊ะโอ ได้ยินเสียงลอยมาตั้งแต่ไกล มนุดกลับถึงบ้านแล้ว ว่าแต่ว่า พวกเขากลับมาตั้งแต่ตอนไหน มารอถุงตั้งแต่กี่โมงเนี่ย เพราะนี่มันเที่ยงคืนแล้ว ถุงดีใจ พวกเขาไม่ได้หลอกถุงจริงๆ ด้วยค่ะ

ไหนดูซิ นุดเตรียมอะไรมาให้กิน ว้าวๆๆ นี่มันอาหารเม็ดนิหน่า นุดซื้อมาให้ถุงจริงๆ เหรอคะ หง่ำๆๆ มันอร่อยจริงๆ ค่ะ ถุงรู้แล้ว ถุงเข้าใจแล้ว ถุงไม่โกรธนุดแล้ว ขอบคุณที่อธิบายให้ถุงฟังว่า วันนี้นุดเลิกงานดึก เตรียมทุกอย่างแทบไม่ทัน ชามใส่อาหารก็ยังไม่มี แต่ไม่ลืมซื้ออาหารเม็ดมาให้ถุง แค่นี้ถุงก็ปลาบปลื้มดีใจ น้ำตาไหลพรากๆ แล้วพรุ่งนี้ถุงมากินอีกได้ไหม ให้ถุงมากินเร็วกว่าเดิมได้รึเปล่าคะ

วะ ฮะ ฮา ฮ่า ถุงขออนุญาตสปอยรูปชามอาหารที่นุดซื้อมาให้ถุงในวันรุ่งขึ้นเลยแระกันค่ะ